Lud Neurów został wymieniony przez Herodota w V wieku p.n.e. Herodot wymienia Neurów jako sprzymierzeńców Scytów, ale mówi, że mieli oni scytyjskie obyczaje. Był więc to lud niekoniecznie scytyjski lecz na pewno pod wielkim wpływem Scytów i należący do scytyjskiego kręgu kulturowego.
Według Herodota Neurowie na pokolenie przed wyprawą króla perskiego Dariusza Wielkiego przeciw Scytom osiedlili się w kraju Budynów, zmuszeni do opuszczenia swojej ojczyzny z powodu plagi węży. Grecki historyk przekazał także informację o szamańskich praktykach Neurów związanych z wilkołactwem, pisząc że raz do roku na kilka dni każdy z nich staje się wilkiem, a potem znowu przybiera dawną postać.
Neurowie przez większość badaczy polskich identyfikowani są ze Słowianami. Według Zbigniewa Gołąba Νευροί = psł *Nervi "ludzie" – populacja prasłowiańska (być może również Budynowie), nawiązała łączność z powrotną falą irańskich koczowników, Scytów, którzy pojawili się na stepach pontyjskich. Świadczyć o tym może istnienie całego zestawu wyrazów charakterystycznych tylko dla Słowian i Irańczyków (nie występujących w językach bałtyjskich albo będących późną pożyczka z języków słowiańskich), szczególnie w zakresie życia religijnego, obyczajów, moralności (np. para: bogъ : divъ), które prawdopodobnie pochodzą z pierwszych wieków pierwszego tysiąclecia p.n.e.
Łączność ta, pozostawiła trwały ślad w kulturze i słownictwie Słowian, trwała aż do przybycia Gotów na Ukrainę ok. 300 roku n.e źródło pochodzenia tekstu : https://tojuzbylo.pl/wiadomosc/wazne-odkrycie-archeologow-neurowie-istnieli-i-zamieszkiwali-teren-obecnej-polski
