1. Mały wstęp.
Ród Lazarowiczów wywodzi się z Serbii, Za czasów króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego przybyło do Polski,
na dwór królewski dwóch potomków serbskiego króla Lazara
który zginął w bitwie na Kosowym Polu. Uciekali przed zamętem w ojczystym kraju.
W Polsce brali udział w walkach z Turkami, wyróżniając się męstwem, za co jeden z nich został nobilitowany na sejmie
w 1662 r., otrzymując herb "Kościesza. Wraz ze szlachectwem nadano mu ziemie w dolinie krośnieńsko-jasielskiej
Jej przedstawiciele walczyli w Powstaniu Styczniowym 1863 roku, brali udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku,
pracy społeczno-kulturalnej w okresie międzywojennym.
2. II Wojna Światowa - AK oraz Zrzeszenie WiN i wyrok
Uczestniczyli także w wojnie obronnej 1939 roku, działalności konspiracyjnej w ramach polskiego państwa podziemnego
oraz walkach partyzanckich z Wehrmachtem.
We wrześniu 1939 roku Adam Lazarowicz, uczestnik wojny 1920 r., był ostatnim komendantem miasta Dębica
Po zakończeniu walk zaangażował się w działalność konspiracyjną w szeregach Służby Zwycięstwu Polsce,
a następnie Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.
W grudniu 1940 r. został komendantem Obwodu ZWZ Dębica. W 1944 r.
W 1944 r. przeniesiono go na stanowisko zastępcy inspektora Inspektoratu Armii Krajowej Rzeszów.
Był wówczas w stopniu majora.
W czasie akcji "Burza" dowodził liczącym ponad 1200 żołnierzy zgrupowaniem partyzanckim obwodu AK Dębica.
W tym okresie współpracował z dowództwem radzieckiego odcinka frontu,
za co w 1944 r. przyznano mu Order Gwiazdy Czerwonej, którego nie przyjął.
Po zakończeniu Wojny Lazarowicze organizowali podziemie niepodległościowe w latach 1945 - 1947r w rejonie Rzeszowa,
Krakowa i Dolnego Śląska. Kilku z nich było wtedy poszukiwanych przez komunistyczne służby bezpieczeństwa (NKWD i UB)
Adam Lazarowicz "klamra" który również był poszukiwany pozostał w konspiacji.
W latach 1945-1947 Adam Lazarowicz był kierownikiem Okręgu Rzeszowskiego i Okręgu Wrocławskiego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość",
zastępcą prezesa IV Zarządu Głównego WiN. 5 grudnia 1947 roku w Żninie (Wielkopolska).
Nastepnie w 1948r zostal złapany przez służby PRL Osadzony
i w 1 marca 1951r został brutalnie zabity.
3. w Poczecie Wyklętych
W okresie PRL postać majora Lazarowicza należała do szeregu żołnierzy "wyklętych", o których Polacy musieli zapomnieć.
Do dnia dzisiejszego nie zdołano ustalić miejsca jego pochówku.
zdjęcie nr 5 : Siedzą Jadwiga i Adam Lazarowiczowie oraz ich najmłodszy syn Ryszard. Od lewej: Maria Wiśniewska, Zbigniew Lazarowicz, Franciszek Wójcik i Danuta Lazarowicz
