Na przełomie wieków XIX i XX istniało w Europie wiele problemów a także konfliktowych sytuacji:
Przyczyny konfliktu
Francja chciała rewanżu na Niemcach, za porażkę w latach 1870-1871, kiedy utraciwszy Alzację oraz Lotaryngie. Miała także kwestie sporne na Bałkanach oraz w swych koloniach.
Rosja - przepływ swobodny przez cieśniny Bosfor oraz Dardanele, również walczyła o posiadanie wpływów na Bałkanach
oraz w okolicy Bałtyku.
Państwa Ekspansywne
Niemcy - czuły się ścieśnione i dlatego poszukiwały dla siebie jakiegoś miejsca zarówno w Europie Wschodniej, Bałkanach jak również w koloniach, Niemcy zagrażali właściwie wszystkim państwom. Prowadzili politykę dynamiczną, nie licząc w ogólez innymi krajami. Były one silne oraz jednolite narodowo. Tworzyły z Austro - Węgrami oraz Włochami blok, te ostatnie na początku wieku XX zaczęły się stopniowo dystansować. Natomiast zbliżały się Bułgaria oraz Turcja.
Pozycje obronne zajęły takie państwa jak: Rosja, Wielka Brytania i Francja. Niemcy podjęły się stworzenia planu wojenne, na czele ktorego stanął Marszałek Alfred hr. Schlieffen
Plan ów zakładał, iż Rosja długo się będzie przygotowywała do ofensywy
Zaś armia Niemiec w między czasie powinna się błyskawicznie rozprawić z Francją, później natomiast się skupić na Rosji.
Nastąpić miała koncentracja wojsk Niemiec nad granicą z Holandią, Belgią i Luksemburgiem, następnie przejść miała przez wymienione kraje oraz atak Francji z północnej strony, gdzie granica francusko - belgijska miała niewystarczającą obronę .Wojna miała 42 dni. Tak szybkie rozgromienie Francji miało również zneutralizować Anglię. Następnie niemieckie wojska miały szybko zostać przerzucone na wschodni front, aby się rozprawić z Rosją właśnie dlatego rozbudowana została sieć kolejowa Niemiec.
Plan Marszałka hrabiego Schlieffena redagowano do 1905r
Plan został zmodyfikowany przez Helmutha von Mlotke, który był następca Schlieffena, zmodyfikowany plan znacznie osłabiał
siłę uderzeniową od północy. Von Mlotke obawiał się, iż Francja chciała by uderzyć od strony Alp na państwo Niemieckie, oraz przesunął drugą armię na południe.
1914r - niemieckie koła wojskowe razem z marszałkiem Von Moltke parły nieustannie do konfliktu
zbrojnego mając spore poparcie wielu osób na czele z kanclerzem Niemiec Theobaldem Hollwegiem.
Świat liczył na polską dywersję przygotowywaną przez polityków w Polsce.
Na Galicji wspierano ruch paramilitarny na czele z marszałkiem Józefem Piłsudkim.
Piłsudski za nic nie chciał dopuścić do przeprowadzenia mobilizacji polskiej ludności na terenie Krolestwa Polskiego przez Rosję, również przygotowywał nowe polskie powstanie
To mogło opóźniać działania Imperium Rosyjskiego,a nawet doprowadzić do jej odpadnięcia z grona sojuszników Anglii oraz Francji.Przeciwni temu byli Polacy powiązani z narodową demokracją oraz Romanem Dmowskim. stawiali na tzw. państwa Ententy, a także zwalczali koncepcję nowego zbrojnego powstania.
Pretekst do wojny
Nacjonalistyczne koła w Serbii usilnie chciały do oderwania Bośni od Austro-Węgier a następnie jej połączenia z Serbią. W tym czasie powstały terrorystyczne organizacje, jakie działały przeciwko Austrii.
Serbski student z Bośni niejaki Gavrilo Pricip - członek takiej organizacji - dnia 28 czerwca roku 1914rdokonał zamachu, podczas którego śmierć poniósł austriacki następca tronu arcyksiążę Franciszek Ferdynand
Pod presją niemieckich kół rząd Austro-Węgier, dał utlimatum Serbii tak, by tak sformułowane, by Serbia nie dała rady go przyjąć ( miała dwie doby - 48 godzin)
Czując że Imperium Rosyjskie popiera Serbię, żądania te rząd serbski odrzucił
Rosja odpowiedziała wówczas mobilizacją swych wojsk, co z kolei Niemcy uznały za pretekst aby wystąpić przeciwko Rosji.
Pierwszy sierpień 1914 roku Nimcy wypowiadają wojnę Rosji. Ten stan wojny posiadał psychologiczne znaczenie i socjaldemokraci nawet udzielą swojego poparcia. Kiedy oswojono się już z faktem tej wojny, rząd Niemiec doprowadził wówczas do wybuchu wojny z Francją - dnia 3 sierpnia 1914 roku. Udzielono wojnie poparcia, rząd nawet uchwalił specjalne wojenne kredyty, zaś za wnioskiem, jaki popierał wojenną politykę głosowali również socjaldemokraci, zwalczający dotąd wszelkie zbrojenia lub wojny.Niemcy liczyły, iż Anglia nie wkroczy do wojny, Wielka Brytania jednak skierowała ultimatum żądające wycofania niemieckich wojsk z Belgii, po niemieckim uderzeniu na przecież na ten neutralny kraj, Niemcy odrzucili i czwartego sierpnia 1914 roku Anglia wypowiedziała wojnę Niemcom. Razem z Wielką Brytanią również wypowiedziały brytyjskie dominia Niemcom. Szóstego sierpnia 1914 roku przystąpiły do wojny z Rosją Austro- Węgry, zaś z Francją dnia 12 sierpnia 1914 roku. Sierpień dwudziestytrzeci 1914roku do wojny przystąpiła też Japonia poprzez zaatakowanie niemieckich posiadłości na terenie Chin, dwudziestyczwarty sierpnia 1914 roku zerwała ona dyplomatyczne stosunki z Austro - Węgrami, 08 października 1914 r. z Bułgarią a 12 listopada 1914 roku z Turcją. W Afryce również toczyła się wojna gdzie Niemcy posiadali swoje kolonie. Wojnę tą nazwano później wielką wojną gdyż objęła ona cały glob. Jedynie Belgia z Serbia prowadziły obronną wojnę, pozostałe państwa walczyły o całkiem konkretne cele, realizowały swoje programy ekspansji albo prowadziły wojnę prewencyjną . Socjaliści udzielili wojnie poparcia, w kilku państwach wstąpili nawet do rządów. Niemieccy socjaldemokratów nie zostali dopuszczeni do udziału w rządach, ale nawoływali oni do zaprzestania strajków oraz walki klasowej (czyli Pokój klasowy), aby nie utrudniać jeszcze bardziej prowadzenia wojny rządowi. Lenin w raz z Socjaldemokratami posiadał odmienne stanowisko. Nawoływał do zwalczania swych rządów oraz przeprowadzenia rewolucji, wysuwali hasło: Wojna wojnie.
