Mieczysław Niedziński urodził się w 1917 r. w Druskienikach na terenie dzisiejszej Litwy. Niewiele wiadomo na temat jego młodości poza tym, że spędził ją w swojej rodzinnej miejscowości, gdzie mieszkał do wybuchu wojny Jesienią 1943 r. Niedziński przeszedł na teren Okręgu AK Nowogródek, gdzie służył w 77. pp AK, jako dowódca plutonu. Brał udział w wielu operacjach bojowych z niemieckimi siłami okupacyjnymi oraz z oddziałami sowieckiej partyzantki. Po fiasku operacji „Ostra Brama” udało mu się uniknąć rozbrojenia przez Sowietów. Jesienią 1944 r. przeszedł z powrotem na Grodzieńszczyznę, gdzie w październiku tego roku objął dowództwo 5. kompanii terenowej. W marcu 1945 r. utworzono w jej ramach drużynę partyzancką, która stanowiła zaczątek Samoobrony Ziemi Grodzieńskiej – ostatniego zorganizowanego oporu wobec władzy sowieckiej na tamtych terenach. Aktywność Samoobrony stała się przyczyną wzmożonych działań ze strony Sowietów. W celu likwidacji polskiej partyzantki na przełomie 1946/47 r. powołano specjalną grupę operacyjną złożoną z istriebitielnych batalionów oraz oddziałów NKWD, w sumie ponad 3 tys. ludzi, wspomaganą przez blisko 20-tysięczną armię agentów. Zimą 1947/48 r. Sowietom udało się rozbić dwa z trzech pododdziałów Samoobrony. Na skutek donosu, na początku maja 1948 r., liczący kilkunastu ludzi oddział ppor. Niedzińskiego został otoczony przez wojska sowieckie w okolicach Grodna. W wyniku starcia śmierć poniósł on oraz kilku jego podkomendnych. Ciało dowódcy wożono i pokazywano miejscowej ludności w celu identyfikacji, po czym pochowano je w nieznanym miejscu
