(Historia Kapeli we wspomnieniach Józefa Wala z Jodłowej, który zainicjował utworzenie Zespołu Pieśni Tańca Jodłowianie (pierwsza nazwa obecnej Kapeli Jodłowianie)
Dzięki przekazaniu przez ostatniego dziedzica Jodłowej części tzw. „resztkówki” Panu Grębskiemu, możliwe było wybudowanie w 1935 roku Domu Ludowego. W budynku tym już przed wojną zrzeszona w Kole „Wici” młodzież wystawiała sztuki teatralne. Była to doskonała rozrywka zarówno dla młodzieży wiejskiej pracującej na gospodarce u rodziców, jak również dla pozostałych mieszkańców wsi. Dzięki ówczesnemu Wójtowi Jodłowej, rozpropagowana została działalność tego Domu Ludowego, a młodzież z przedstawieniami teatralnymi odwiedzała większe miasta, w tym również Kraków. Grupa teatralna liczyła wówczas około 40 osób. Józef Wal, późniejszy Vice-Prezes GS w Jodłowej również rozpoczynał swoją przygodę z teatrem w tutejszej placówce kultury.
Po zakończeniu wojny Józef Wal rozpoczął naukę w liceum, ale po ukończeniu drugiej klasy, jako syn miejscowego kułaka, został relegowany ze szkoły. Ponieważ marzenia o studiach zostały tym samym zniwelowane rozpoczął naukę w szkole rolniczej. W tym czasie w Pilźnie powstała zasadnicza szkoła zawodowa przyuczająca do pracy w nowopowstałych zakładach lotniczych w Mielcu i tam też Pan Józef Wal znalazł zatrudnienie.
W 1957 roku Pan Wal wraca z wojska i znajduje zatrudnienie w GS w Jodłowej. Od tego momentu zaczęła się powtórna styczność Józefa Wala z działalnością artystyczną. „Śpiewać to lubiłem, bo my nawet w wojsku mieli chór kościelny, w desancie śpiewaliśmy kolędy…”
Gdy Dom Ludowy się spalił a członkowie zrzeszeni w jego strukturach nie mieli się gdzie spotykać, pierwszy prezes Koła Wici w Jodłowej, Roman Warzecha zaproponował Józefowi Walowi, jako ówczesnemu pracownikowi GS-u, przejęcie pod opiekę GS-u członków Koła Wici. Byli to dawni członkowie (dwudziestu czterech) dawniej działającego tutaj teatru.
Wraz z Panem Walem z wojska wróciło również kilku kolegów, którzy zdobyli doświadczenie w orkiestrze wojskowej. Kilku z nich zdobyło szlify w orkiestrach wojskowych w Warszawie, Krakowie „i tak żeśmy się zorganizowali i odtworzyliśmy to Koło Młodzieżowe „Wici” w Jodlowej Dolnej.” Do koła przynależeli również inni muzykalni mieszkańcy Jodłowej. W Jodłowej Górnej natomiast istniało w tym samym czasie Koło Młodzieży Wiejskiej. Pod Koło Wici w Jodłowej Dolnej w tym czasie podlegało ponad 40 osób.
Realia powojenne spowodowały, że nazewnictwo poddane było pewnym odgórnie ustalonym rygorom i nazwa Koło musiała być zmieniona na Związek.
Prężna działalność Koła Wici została bardzo szybko zauważona i wiadomość o osiągnięciach artystycznych dotarła do władz powiatu. Ponieważ w nazwie Koła nadal funkcjonowała przedwojenna nazwa Wici, władze PRL zabroniły zespołowi korzystania (wypożyczanie) sal zarówno w GSie jak i w szkole, z których dotychczas zespół teatralny prowadził próby. To Fakt ten zahamowało w pewnym okresie działalność artystyczną Koła. Warunkiem wznowienia działalności była zmiana nazwy przystosowana do zaleceń odgórnych władz. Zespół bowiem działał dotychczas pod nazwą Koło Młodzieży Wiejskiej (Wici) w oparciu o statut przedwojenny.
W 1959 roku dokonano zmiany nazwy Koła, w ramach którego prowadzono działalność artystyczną, na „Zespół Pieśni i Tańca Jodłowianie”. Dzięki temu zespół mógł zrzeszać członków społeczności z terenu Jodłowej Górnej i Jodłowej Dolnej.
W 1962 roku opiekę nad zespołem przejął GS w Jodłowej i jednocześnie kolejny raz ulega zmianie nazwa zespołu, która odtąd brzmi „Zespół Pieśni i Tańca Jodłowianie przy Gminnej Spółdzielni w Jodłowej”. Nim kapela została przyjęta w struktury GS-u jej początki były trudne, ponieważ nie dysponowano salą, w której mogłyby odbywać się próby. Pierwszym miejscem, w którym kapela mogła prowadzić swoje zajęcia była stara wikarówka udostępniana za zgodą księdza Mleczki, który był gorącym sprzymierzeńcem zespołu. Efekty pracy zespołu nie kazały długo na siebie czekać, ponieważ już w 1960 roku Zespół zdobył pierwsze miejsce podczas konkursu dla kapel zorganizowanego w ramach Dni Jasła.
Dzięki objętemu przez GS mecenatowi nad Zespołem Jodłowianie możliwa stała się realizacja celów statutowych. GS dokonał także zakupu instrumentów muzycznych dla kapeli: dwoje skrzypiec, akordeon, dwie trąbki, basy, klarnet, tenor, cymbały. WZGS pokrywał również koszty dojazdów na koncerty. Kierownikiem zespołu został na krótko Józef Król, który wówczas był pracownikiem GS-u. W tym samym czasie do zespołu przyjęty został Piotr Czuchra, nauczyciel muzyki, absolwent Policealnego Studium Nauczycielskiego w Krośnie, który specjalizował się w folklorze muzycznym. Objął on artystyczne kierownictwo w zespole. Będąc entuzjastą muzyki ludowej wraz z Józefem Walem przemierzali wsie ze szpulowym magnetofonem w poszukiwaniu starych pieśni, które nagrywali, a następnie Piotr Czuchra transponował je na zapis nutowy i rozpisywał na poszczególne głosy. Wyniki pracy Pana Czuchry szybko znalazły uznanie. Z początkiem lat sześćdziesiątych (1963) podczas konkursu w Niegłowicach kapela zajęła drugie miejsce i została wtedy zaproszona na Dożynki Centralne w Warszawie. W 1968 lub 1969 roku zespół zdobył w Sandomierzu „Złotego Słowika”, z kolei I Nagrodę w kategorii solistycznej za grę na listku dostał skrzypek z kapeli Jodłowianie Stanisław Janus z Wisowej. Zespół Jodłowianie, w tym samym czasie zdobył trzecie miejsce.
Działalność zespołu dobiegła końca 1970 roku. W 1975 roku Józef Wal obejmuje stanowisko Vice-Prezesa GS-u w Jodłowej i podejmuje się próby reaktywacji zespołu, która jednak nie spotkała się z aprobatą władz i nie przyniosła oczekiwanych zamierzeń.
Po rozwiązaniu Jodłowian ówczesny proboszcz Jodłowej Mleczko zebrał członków dawnego Zespołu i utworzył chór kościelny. W późniejszym czasie ten sam ksiądz zakupił instrumenty i założył Przykościelną Orkiestrę Dętą. W szeregach orkiestry dętej znaleźli się dawni członkowie Jodłowian. Dzisiejszy skład tego zespołu już jest zupełnie inny ale duch tej przed wojennej kapeli ludowej wciąż jest żywy i przygywa na imprezach lokalnych ale też i na weselach instrumenty : akordeon
skrzypce
trąbka dwa wokale wokal męski wokal żeński
